Met de fiets
Henk is een fietser. Ik vermoed dat dit in het DNA van de familie zit, want ook moeder nam altijd de fiets als zij ergens naar toe ging. Zelden maakte zij gebruik van de auto. Ook al was het weer nog zo slecht, toch pakte zij de fiets.
Een paar maanden geleden belde Henk mij met het bericht dat zijn moeder was overleden en met de vraag of Wenz Uitvaart de uitvaart wilde verzorgen. In alle rust is de uitvaart voorbereid. Van het verzorgen van moeder waar de kinderen mee helpen tot het plukken van de bloemen voor het rouwboeket in de tuin waar moeder dat altijd deed.
Ook over het rouwvervoer wordt gesproken. Moeder moet vanaf de familiekamer naar de natuurbegraafplaats op Assel gebracht worden. Maar in een auto als zij altijd gefietst heeft? Waarom niet met de fiets? Henk is direct enthousiast. Moeder zou dat fijn gevonden hebben!
Gekozen wordt voor een fiets met daarachter een wagentje waarop moeder in de rieten uitvaartmand wordt geplaatst.
Dit past bij onze moeder
Op de dag van de uitvaart is het prima fietsweer. Bij de familiekamer staat de familie klaar om te vertrekken. Henk samen met moeder voorop en zijn neefje naast hem. Op de bagagedrager van zijn fiets heeft hij een geluidsbox gebonden. Uit de luidspreker klassieke muziek. Muziek die bij oma past. Ik kijk ze na als ze wegfietsen. De route is zorgvuldig uitgekozen. Eerst door de weilanden naar Beekbergen en langs het huis waar moeder jaren heeft gewoond. Vervolgens door de bossen richting Assel. Onderweg nog een stop om met elkaar koffie te drinken. Met een zandkoekje, want ook daar hield moeder van!
De vaart zit er behoorlijk in. Aan alles merk je dat deze familie veel fietst. Er wordt met elkaar gesproken en herinneringen worden opgehaald, er wordt gelachen en er wordt geluisterd naar de muziek.
Ik sta hen op te wachten bij de kapel op de begraafplaats. Als ik Henk zie, weet ik dat het goed was. Dat zij de juiste keuze gemaakt hadden. “Het was zo mooi, Onno! Dit past bij onze moeder. Zo kende iedereen haar.”
Ik ben dankbaar dat ik dit mooie werk mag doen. Dat mensen ons de uitvaart van een dierbare toevertrouwen. Ieder mens is uniek. Geen uitvaart is daarom hetzelfde. Respect voor traditie, ruimte voor vernieuwing. Gelukkig is er tegenwoordig heel veel te kiezen. Wat wilt u als het eenmaal zo ver is? Met de rouwauto of met de fiets? Of past een ander vervoermiddel beter bij u?
