In het hart,
Je zou je hart vasthouden. Dat deed ze natuurlijk ook. Haar hart vasthouden. Het is geen alledaagse vraag wanneer je man vraagt “Hoe zou je het vinden als ik een uitvaartonderneming begin?”
Het bedrijfsleven uit, de leaseauto terugbrengen, de laptop van de zaak inleveren en beginnen. Met niets, maar niet met niemand. Samen. Omdat hij een boek had gelezen en een goed gesprek had gehad, sprak hij met haar, de liefde van zijn leven.
Opnieuw beginnen en in het diepe springen vraagt om inzet, geloof in elkaar en vertrouwen. Vertrouwen op een goede afloop, een goed verloop en een toekomstvisie. Het vraagt om kunnen leunen op elkaar. Sparren onder het wandelen. Schouders eronder zonder gedonder. In elk geval niet met elkaar. Dus stemt hij af met haar en zij stemt toe. Of niet, dat kan ook. En dan weet hij ook genoeg. Ieder gaspedaal verdient een goed werkende rem. Zo neem je de bochten lekker vlot, zonder eruit te vliegen.
Zorgen was eerder altijd háár domein. Zij werkte al jaren in de zorg en verzorgde de kinderen. Daar komt bij het opstarten van de uitvaartonderneming nog een extra verantwoordelijkheid bij. Want zij verdient dan tijdelijk in haar eentje het volledige inkomen. Zonder garantie, mét motivatie tot in elke cel en bij iedere tegenslag, werkt het wonderwel.
Terwijl je je hart vasthoudt toch vertrouwen is niet iedereen toevertrouwt. Maar zij kan dat. Zij doet dat. Zij leeft dat. En, zij leeft dat voor. Samen doen zij dat. Zodat ook de kinderen later de stap in de familieonderneming willen zetten. De één wat meer, de ander wat minder, alles mag. Het mooiste overkomt je, wanneer je dat het minste verwacht.
Of het nou Huis van Herinnering, Wenz Uitvaart of de onderneming ‘gezin’ betreft. Zij staat er midden in. Zij is de lijm, de olie en de verbinding. In het hart van de onderneming houdt zij dat hart vast. Nog steeds. Zoals ze nog steeds ook zijn hart vasthoudt, zijn hart en grote liefde in haar liefdevolle handen heeft.
Zij is Vera van Andel.
Hart van en hart voor Wenz Uitvaart, Huis van herinnering en ons gezin.
Met liefs, Onno van Andel